Vanlife in Portugal!
In mijn vorige reisverhaal genoten we al eventjes van de Portugese zon en de afgelopen weken heeft moedertje natuur ons niet meer teleurgesteld! We zijn behoorlijk verwend met top temperaturen voor onze ultieme ‘vanlife experience’. Omdat we besloten om niet meer door te reizen naar Spanje zijn de afgelopen weken minder gestructureerd verlopen dan de eerste maanden van onze reis. In het begin hadden we een mooie route in ons hoofd zitten en reden we alleen maar ‘door’ en nooit meer ‘terug’. Dat voelde dan raar en was ook helemaal nergens voor nodig in onze ogen. Nu doen we dat gewoon wel en alhoewel het soms gek is om iets meer kriskras door het land te cruisen en geen echt plan meer te hebben, genieten we nog steeds volop en is dit ook weer een nieuw avontuur! Iets minder toeristische uitstapjes, soms wat ‘saaiere’ dagen die op elkaar lijken (en waarop we eigenlijk niet noemenswaardige dingen doen), maar omdat alles toch gedocumenteerd moet worden van mezelf vertel ik jullie ook hier (soms misschien wat meer samengevat, maar toch vrij uitgebreid haha) heel graag over!
Op dag 75 staat de ontmoeting met mijn moeder en zusje op de planning! Even buiten de enorm toeristische (en tja ook lelijke) plaats Albufeira hebben zij een hotelletje van een Nederlands Portugees stel gehuurd voor een lekker weekje bakken, uitrusten en met ons meeten natuurlijk. Ook wij zijn de hele week enorm welkom om bij hun complexje en bijvoorbeeld zwembad te hangen, dus dat was al een goed vooruitzicht! Super fijn om elkaar na al die tijd weer in de armen te sluiten en lekker bij te kletsen. Arme Wijn .. wat dagen met die kakelende vrouwen op pad π We besluiten om ons eigen kampje op te slaan bij Camp Albufeira, wat we maar meteen tot Fort Knox bombarderen. Er worden speciale pasjes gemaakt met onze foto erop om het kamp op en af te komen, en helaas mogen we daar geen bezoek ontvangen in verband met covid. Nouja, het is niet anders. Die middag zoeken we een lekker strandje op en we touren met het door mijn moeder gehuurde racemonster wat rond en ’s avonds uit eten in de buurt van het hotel. We pakken lekker de gehuurde auto om terug te rijden naar de camping ’s avonds, wat heel gek is omdat we opeens na weken niet in de bus zitten maar in een auto, maar wel ideaal om ons zo tussen de camping en het hotel te verplaatsen.
Omdat vandaag dag 76 de (qua weer) minst mooie dag van de week lijkt te zijn (iets minder warm maar nog steeds heerlijk hoor!) gaan we op pad om wat bezienswaardigheden/dorpen ‘af te vinken’. Om 11 uur spreken we af en rijden we eerst helemaal naar Praia da Luz. Inderdaad het dorp waar jaren geleden Maddie McCann verdween en wij het al weken over hebben door de achterlijk engelse uitspraak van een voiceover in de netflix Maddie documentaire. Konden we dus zeker niet overslaan in de Algarve. Leuk om te zien en een lekker bakje koffie, maar de tweede stop Lagos is een stuk fijner. Authentieke sfeer, mooie tegeltjes op de huizen en in de straten. Zeker nog een plek om eens terug te gaan. We lunchen heerlijk in een Mexicaans tentje en struinen wat winkeltjes af. Daarna pakken we ook Carvoeiro mee voor een ijsje en een wandelingetje en rijden we weer naar het hotel terug. Heerlijke dag zo onderweg en we sluiten gezellig met een etentje af. De volgende dag 77 is het dan ook rustdag π Voor ons even een wasje in de machine op de camping en ’s middags weer heerlijk op het strand genieten van de warme Portugese zon, wat boekjes lezen, kletsen en gewoon lekker vakantie vieren. Ontspannen modus!
Omdat we toch in de buurt zijn en ik graag Albufeira nog een kans wil geven, gaan we tegen beter weten in een kijkje nemen in het centrum. Tja, het is gewoon niet mooi en super toeristisch en volgebouwd, maar dan hebben we het toch maar even gezien! Het lukt ons dan weer wel om op het strand bij een vistentje ( met uiterst irritante bediening ) heel leuk te lunchen dus we zijn er niet voor niks heen gegaan! Daarna kunnen we Albufeira shopping center ook niet overslaan en belanden op dag 78 laat en moe in een superleuk Italiaans restaurantje. We moeten proppen aan een klein tafeltje en lang wachten, maar het eten is heerlijk en we maken meteen een reservering voor de volgende dag 79.
Wij hebben het wel gehad met het grote donkere kamp, waar bovendien elke avond tot laat muziek wordt gedraaid/gezongen en dus gaan we verplaatsen! Zo hebben we toch ook weer een beetje een idee dat we naar een andere plek gaan, al is het hemelsbreed maar een paar kilometer. We kiezen voor een camperplaats welke enorm goed verzorgd is, met mooie planten, Yann de vriendelijke beheerder, een zwembadje, warme douches.. alleen zonder toilet!! Dat hadden we gelezen; maar ik kon het eigenlijk niet echt geloven. Nouja, we hebben een porta potti en een emmer dus dat zal wel los lopen π ! Dan weer heerlijk op de fiets (even wat beweging is niet zo slecht, lekker!) naar het hotelletje en een middagje tour luisteren en bakken bij het zwembad! Jahoor, echt vakantiemodus aan in onze reis. Top!
De volgende ochtend maken we op dag 80 een mooie wandeling in een natuurgebiedje dichtbij. Er schijnen eventueel flamingo’s te zijn, maar die komen we natuurlijk niet tegen. Wel maken we een heerlijke ontspannen wandeling en komen we langs mooie plekken om even flink wat foto’s te schieten! Wijn is daar gelukkig onwijs goed in π Dus we hebben weer flink wat leuk beeldmateriaal! Ik ga eigenlijk elk najaar met mijn moeder en zusje op vakantie dus het is super fijn dat we dit nu niet hebben hoeven over te slaan en het op deze manier konden combineren π Die middag ploffen we natuurlijk weer heerlijk op het strand. Nu een groot breed strand in plaats van een klein baaitje, wat ook weer helemaal lekker is. Er is deze week meer aan de ‘tan’ gewerkt dan al de weken hiervoor. Helemaal niks mis mee!! En dan is het helaas ’s avonds alweer tijd om afscheid te nemen van mijn moeder en zussie. Enorm genoten om in elkaars gezelschap te zijn en gelukkig zie ik ze binnen afzienbare tijd weer. We slapen heerlijk op ons kamp zonder toilet en maken ons op voor een volgend avontuur!
Want na weken alleen met elkaar en onbekenden te zijn geweest staat op dag 81 de volgende ontmoeting op de planning! We hebben afgesproken om met Emma en Go een avondje/nachtje op te trekken. Zij zijn op vakantie in Portugal, hebben een beest van een Indie camper gehuurd en zitten er na een paar dagen ook al lekker in. Daar hebben we dus zin in! We meeten elkaar in Vila de Bispo, linksonder in de Algarve en een super strategische plek om verschillende (surf)strandjes te ontdekken. Emma is bovendien zo slim geweest om alvast een board en plank te huren omdat zij ook graag surft, waarmee Wijn dan weer flink in zijn nopjes is, eindelijk een surfmaatje! We slaan eerst flink drank en eten in bij de plaatselijke Lidl en rijden dan naar een op Park4Night gevonden spot. Wauw wat een spannende rit. Het is mega brokkelig, onverhard, stoffig en flink stenen ontwijken up en down hill.. maar dan kom je aan.. te gek! En het geluk wil dat we twee plekjes vooraan het strand weten te bemachtigen, dus we zetten de bussen neer en installeren ons voor het echte off the grid werk! Cool! Snel komen we erachter dat we geen bereik hebben; maar dat nemen we dan maar even voor lief.. Wijn en Emma turen naar te hoge golven, maar besluiten toch het water in te gaan voor een lekkere sessie en ’s avonds worden we door Go verwend met een heerlijk diner. In de avond zitten we knus voor onze campertjes wijntjes te drinken, jahoor dit is weer zo’n ultiem vanlife gevoel en bovendien met ontzettend gezellig gezelschap. Fijn!
Dag 82 worden we rustig wakker en nadat de zeedamp wat is opgetrokken maken we een lekker ontbijtje met zijn vieren. Emma en Wijn duiken de zee nog even in voor een flinke surfsessie en ik maak samen met Go een hoge wandeling naar de top van de berg die naast ons strand ligt. Enerzijds om natuurlijk mooie foto’s te kunnen maken en lekker te hiken, maar anderzijds ook omdat ik niemand meer iets heb laten horen en ik wel het gevoel heb dat mensen misschien ongerust zijn. Op de top van de berg vind ik gelukkig een streepje bereik en nadat ik iedereen heb gerustgesteld dat we veilig en wel zijn (maar gewoon even echt ‘off the grid’) lopen we weer naar beneden om wat zon te pakken. Wijn en ik besluiten al om nog een nachtje te blijven en Emma en Godfried hebben het ook zo naar hun zin dat ze er nog een nachtje aan vastplakken. Met alle restjes uit de ijskast en mijn voorraadkastje in de camper bouwt Go weer een te gek maal en we hebben nog een ontzettend leuk avondje tussen de Spaanse surferhippies.
Als we op dag 83 wakker worden, pakken we rustig in en rijden we de hobbelige weg weer terug omhoog. Binnen tien minuten zijn we weer in de ‘bewoonde’ wereld en nemen we een kijkje in Sagres. Een stadje wat ons wel op een of andere manier fascineert. Het ligt helemaal in het zuiden van Portugal, wordt ook wel end of the world genoemd en is niet meer dan een soort stoffige hoofdstraat met wat vertakkingen; maar toch hebben we er iets mee. We lunchen bij Laundy Lounge, een leuke stek waar je ook je was zou kunnen doen en gaan daarna nog eens terug naar het Salema Ecocamp. De camping waar we ruim een week geleden ook al waren -maar in het pikkedonker aankwamen – schijnt enorm groot te zijn en nog hele mooie plekken boven te hebben, dus dat proberen we nog eventjes uit. Goede keuze want inderdaad een prachtige plek Γ©n fantastische regendouches die helemaal top zijn na twee dagen douchen in de zee π
En om onze meeting-maand compleet te maken rijden we op dag 84 een stukje terug de Algarve in om op bezoek te gaan bij mijn lieve vriendin Anouk! Zij heeft ons uitgenodigd om langs te komen bij het huis van haar ouders vlakbij Alhao en we worden super gastvrij ontvangen door Rob en Anne (haar ouders) en natuurlijk haar man Sven en dochtertje Milou. Lekker plonsen in het zwembad met een wijntje en een hapje en daarna een Γ³p en top verzorgde bbq van Rob, helemaal gezellig en leuk! We slapen op het erf in ons campertje waar we ’s nachts het dak dicht moeten doen omdat het zo hard waait; maar verder worden we heerlijk wakker. Verwend met een ontbijtje, frisse wasjes en daarna gaan we weer op pad! Gezellige afwisseling, maar wel wat heftig al die ontmoetingen zo achter elkaar.. we zijn er moe van en dus zijn we ven toe aan wat ontspanning!
We bekijken daarom op dag 85 nog even Tavira maar besluiten daarna al snel een camping in de buurt te zoeken om even samen uit te rusten. En dat lukt prima! Op dag 86 gaan we over met een bootje naar een strandje en zitten we een beetje naar de bejaarde overwinteraars te kijken op de camping, in het dorpje en het strand. Hier in de Algarve geen hippe surfers en beachvibe, maar vooral veel oudjes die de betere temperaturen opzoeken in de wintermaanden. Nou begrijp ik dat helemaal, maar de sfeer vinden we toch niet helemaal leuk… dus busje in en rijden maar. De buurt rondom Vilo de Bispo en Sagres, daar zijn we nog niet klaar mee en het soort strand waar we off the grid hebben gestaan heeft ook een iets makkelijker te bereiken stuk dus dat is mooi voor de middag op dag 87.
En omdat we nog niet klaar waren met Sagres gaan we daar op een ons wel bekend Orbitur camp staan. HΓ©t camping keten van Portugal. Altijd in een soort van desolaat pijnbos, barslecht sanitair (wat wij de covidhokken noemen) en ook nog eens mega chagrijnig personeel maar toch komen we er graag terug. Qua campings hebben we gewoon niet zoveel te kiezen in Portugal en de locaties zijn wel vaak centraal en dus handig. We eten een enorme vis voor een tientje bij het restaurant van de camping en duiken tevreden het mandje in.
Dag 88 worden we wakker op de camping in Sagres en besluiten we eerst even wat huishoudelijke taakjes te doen, zoals onder andere de was. Met het rommelige camperleventje is dat een soort van rustpunt voor me om in ieder geval onze kleertjes een beetje netjes en fris te houden. Wijn lacht er vaak om dat ik dat zo belangrijk vind, maar het geeft me een soort van houvast denk ik en ach van schone kleren is nog nooit iemand slechter geworden. Daarna hop met de bus naar het strand en in de middag op aanraden van Emma en Go langs de servieswinkel in Vilo de Bispo. Deze winkel had ik al op het oog en nu we waarschijnlijk binnen een paar dagen naar boven rijden moet ik mijn slag slaan. Nou en dat is gelukt hoor. Wie binnenkort bij ons op bezoek komt kan van een Portugees bordje eten! Heel blij mee. Daarna lunchen we heerlijk in het desolate Sagres en sluiten we de dag weer af op het strand. En zo ook op dag 89 weer een beetje van hetzelfde. Een beetje surfen voor Wijn, beetje lezen voor Fleur, een beetje fietsen voor samen en een beetje strand hangen .. waarom ook niet!? De zon is er, we hebben een te gekke omgeving en we genieten gewoon nu zolang het nog kan. In de avond pakken we wel even de must see zonsondergang bij Cabo de SΓ£o Vicente mee, maar vooral omdat daar veel over te doen is, niet omdat we dat allebei enorm mooi vinden, haha! De plek is afgeladen met mensen, wat een mooie foto oplevert, maar verder vinden we de zonsondergangen op niet toeristische plekjes welke bovendien ook niet ” zo perfect zijn” vaak veel mooier!
Dag 90 is het bewolkt! Oh oh en nu? Gelukkig hebben we in Sagres nog een toeristische hotspot af te vinken; namelijk Fortaleza de Sagres, een fort aan het “einde van Europa”. Eigenlijk onwijs leuk om te doen en de wandeling is ook heerlijk dus we zijn zo weer een ochtendje onder de pannen. Daarna trekt het alweer een beetje open en lummelen we de dag verder door. Best een aantal dagen op hetzelfde plekje, lekker tot rust gekomen en tijd om weer te gaan. Een beetje roadtrippen en op dag 91 besluiten we de avond in Lagos door te brengen. Dat stadje vonden we onwijs leuk toen we er met mama en Milou waren en in de avond een keer de vibe meemaken lijkt ons ook wel wat. We hebben er geen foto’s van gemaakt maar by far het goorste campinghol waar we ons T4’tje hebben neergezet was op de camping (middenin in het centrum, dat moet gezegd worden) in Lagos. Een minikampje met vaste gasten die de meest ranzigste campers zo’n tien jaar geleden daar neer hebben gezet en vanaf toen hebben besloten zelf ook maar niet meer te gaan douchen. Zoiets. Nouja ook wel weer geinig! Wij zitten gewoon in ons ‘schone’ campertje, dus we hebben er ook geen last van. De avond is gezellig en leuk, nog lekker warm ’s avonds op straat en een echte hippie vibe. Past helemaal bij onze reis en een leuke afsluiting van de warme Algarve. Hoewel ik de temperaturen natuurlijk heerlijk hier vind; zijn de golven aan de westkust beter en we moeten ook ooit nog naar huis dus we moeten ‘door’…. er gaat weer wat richting en structuur in de reis komen.
We rijden vandaag (dag 92) een flink stuk naar boven om Lissabon een tweede kans te geven. (Ok we moeten er ook zijn omdat ik iets besteld heb wat nooit is aangekomen en we het nu in het warehouse kunnen ophalen, maar dat terzijde :))! En we pakken het dit keer even anders aan. Na 92 dagen besluiten we om een hotelletje op te zoeken. Hoe bizar! Uit de bus en in een groot bed. Camper weer geparkeerd in de garage, deal gesloten met de beheerder -want mega duur – maarja hij staat hier wel goed.. en op zoek naar een leuke hippe schone en relaxte plek. Op booking veel gevonden en dus even snel kijken of het wat is.. Twee hotels zijn gesloten waar we langs lopen maar we worden wel doorverwezen naar het Esqina Cosmopolitan Lodge Hotel. We besluiten 2 nachtjes in te checken en genieten van de hippe plek. Chillen maar!
Maar omdat we zijn wie we zijn chillen we niet alleen maar kammen we natuurijk ook op dag 93 heel Lissabon even opnieuw uit. We pakken een paar keer een Uber om ons van wijk naar wijk te brengen wat echt mega goedkoop is in Portugal en waardoor we nog steeds veel lopen maar niet helemaal kapot zijn aan het einde van de dag. De stad leeft wat meer dan een paar weken geleden ( wat ook komt omdat het nu zaterdag is ) en we krijgen zo het echte Lissabon veel meer mee. Cool! Die avond zijn we natuurlijk toch helemaal bekaf maar we moeten wat eten dus we fluffen ons op en lopen in de buurt op zoek naar een leuk tentje. En we hebben weer eens onwijs geluk want in een klein restaurantje met alleen maar locals Γ©n fado vinden we een plekje. Hoort natuurijk helemaal bij de Lissabon experience en gelukkig geen tourist trap dus we vallen met ons neus in de boter. Die avond weer naar het hotel, gek opeens! En bovendien is het bed wel onwijs groot en is de kamer ook echt te gek, maar we vinden zelf ons camperbed (1.20 breed mensen!!) lekkerder slapen. Weten we dat ook weer π
Na een weekendje Lissabon gaan we de camper weer in op dag 94. Hij staat er nog, alles zit er nog in en hij ruikt niet eens heel slecht. Meevaller. Op weg naar ‘boven’ pakken we Sintra mee. In deze rijke buurt staan gekleurde Efteling kastelen en landhuizen in een prachtig natuurpark. Ik schijn hier al eens geweest te zijn met mijn ouders (sorry pap en mam, jullie hebben me echt heel veel plekken op de wereld laten zien, maar ik kan het me niet altijd herinneren..) en eerlijk gezegd gaat er ook niet een echt lampje branden als we daar aankomen. Met een surfdude uit BraziliΓ« scheuren we in een tuctuc naar boven en een hele lieve Nederlands sprekende taxichauffeur brengt ons weer terug. Leuk om te zien en vooral misschien een beetje afgevinkt. Sintra kan dus op het lijstje π Dan gaan we lekker de bus weer in en rijden we ’s avonds naar Ericeira. Hier zijn we al geweest maar het was een onwijs leuke plek dus waarom niet! We checken weer in bij Camping Ericeira en planten de bus op de ‘afwerkplek’. Dat is een soort van straat met allemaal campers tussen de bomen in, wat er heel bizar uitziet maar waar wij ook weer warme gevoelens bij hebben.
En dag 95 begint wat bewolkt maar de zon laat zich al heel snel zien dus pakken we de camper naar Foz de Lizandro, een plek waar we nog niet zijn geweest in Ericeira. Heerlijk breed strand, allemaal surfers, lekkere bar met grote wijntjes uit papieren glazen. Je hoort ons niet klagen hoor! Het besef dat het nu heel hard gaat begint opeens wel in te dalen en we proberen dan ook echt van elke dag onwijs te genieten. Van het mooie weer en de vrijheid waarin we leven, van elkaar en van de mooie omgeving waarin we ons bevinden. Portugal is een ultiem vanlife land en daar doen we de komende dagen dan ook nog onwijs hard aan mee! Hulde als jullie het hele verhaal hebben uitgelezen lieve mensen, het was toch niet echt beknopt!
Obrigado e tenha um bom dia! Veel liefs van de Glampers!
8 gedachten over “Vanlife in Portugal!”
Jullie maken onwijs veel mee !Toppie !!
Ja het is niet normaal he!! Nog eventjes genieten en dan zijn we er weer! Lieve Groetjes van ons
Wohoo we staan op de blog! Wat was het een te gek avontuur samen off the grid!! X
Haha! Ja wij vonden het ook een te gek avontuur π Alles klopte;) Tot snel en lieve groet ook aan Go van ons!
Heerlijke verhalen! Het leest zo lekker weg ook π geniet nog even schatten, ik kijk er stiekem ook weer naar uit als jullie straks weer in de buurt zijn! Liefs
Thanks Tess! Zo lief je reactie en wij ook hoor, leuk om elkaar snel weer te zien! Liefs aan jouw mannen.
Lekker wakker worden hoor met deze leuke avonturen. En helemaal uitgelezen;)
en die was, heel herkenbaar vandaar dat binnen 2 min na jullie binnenkomst de wasmachines al draaiden;)
Goed dat jullie Lissabon nog een tweede kans hebben gegeven!
Tot snel en een goede reis terug, x
Dank lieve Nouk! Haha die was! Dat was zo fijn π Tot snel!